Yaz bakalım, belki rahatlarsın. Bir bakmışsın o alev alev bezginlik duygunu almış savurmuş rüzgar. Bir gıdım rüzgar olsa belki…
Okumaya devam et “Yaz kızım”Yaz kızım
Hiçlik
Depremden beri herkes gibi yürek pırpır, elde telefon, gözlerde yaşlar haber takibindeyim.
Okumaya devam et “Hiçlik”Karavan
Yaş 23, ilk kez çadırda kalıyorum.
Okumaya devam et “Karavan”Wilson’s Prom
Hafta sonu National Geographic, Discovery Channel, Dr. Seuss animasyon filmi Lorax tadında ortamlarda takılınca bir kez daha şu koca dünyada nasıl da kum tanesi kadar miniminnacık olduğumuza idrak ettim.
Okumaya devam et “Wilson’s Prom”
Cilveli Hayat
İki yıldır planlıyoruz. İnce ince düşündük, taşındık, tartıştık, küstük, barıştık, içimize sindirdik, güldük, ağladık, uzattık, kısa kestik, duygusallaştık, neticede aklımızı başımıza topladık, kararlı ilerledik.
Okumaya devam et “Cilveli Hayat”Dıt
Çıt yok, dıt var!
Okumaya devam et “Dıt”Şükretme duygusu. Duyguların en ikiyüzlü, en sefil olanı. Haline şükretmelerin en rezilcesi, başkalarının haliyle mukayese edilerek yapılanı… O zaman insan yaradan’a, verdiği mutluluklar için değil, olsa olsa başkalarına verip kendinden esirgediği acılar için teşekkür ediyor. Sana şükürler olsun ki beni değil, onu seçmişsin diyor! ve bunu ne zaman fark etse, mesela hastanedeki ölü çocuklara, onların ince ayak bileklerine bakarken ruhunu derin bir utanç kaplıyor.
Ama kendime kızmıyorum. Biliyorum ki insan dediğin melanetten ve iyilikten, alçaklıktan ve faziletten, zorbalıktan ve merhametten, korkaklıktan ve cesaretten, nefretten ve sevgiden karılmış bir hamurdur. İyilik, fıtratın mutlak kararı değil, ancak içimizdeki aydınlıkla karanlığın giriştiği savaşın ganimeti olabilir. Geçen mektubunda söylediğin gibi, masumiyet çoktan terk ettiğimiz bir şehir, sadece çocukların bildiği eski bir şiir… ”
Nermin Yıldırım, Saklı Bahçeler Haritası
Geçmiş hikayelerimiz kimliğimizi tanımlar, gelecek hikayelerimiz umutlarımızı tanımlar!
Mark Manson, Her Şey Boktan
Kaç santim?
Kavga ettim.
dişinle kırma yavrum 